Yaşamak Kalbimizin ortasında güvercin Güvercinin kursağında bir kurşun Kefenimiz arşın arşın Parasıyla peşin peşin -Cahit Irgat... (1915-1971) Translation: To Live A pigeon in the center of our heart A bullet in the craw of the pigeon Our shroud is cubits long The price is paid in cash. -Translated by Rukiye Uçar
Tag: poetry
Cahit Irgat – Yaşamak (To Live)
Yaşamak Anlaşmak güç Yıldızlarla kuşlarla, Kuşların dilini ağaçlar anlar Yıldızların bulutlar. Benzemez dostluğumuz Kuş ve bulut dostluğuna, Bu ömür kısa gelir Yedi karış boyumuza, Biz biliriz yaşamanın tadını Baş başa omuz omuza Dizleri terli Gözleri tuzlu dostlar, Merhabanız Yeter bana. -Cahit Irgat... (1915-1971) Translation: To Live Hard to get along With the stars and the birds, Trees comprehend the language of the birds Clouds that of the stars. Our camaraderie is not like The camaraderie of the bird and the cloud, This life is short For our below-average height, We know the taste of living Together and side by side Friends with knees sweating And eyes salty, Your greeting Is enough for me. -Translated by Rukiye Uçar
Üçüncü Şahsın Şiiri – The Poetry of the Third Person
Üçüncü Şahsın Şiiri Gözlerin gözlerime değince Felaketim olurdu ağlardım Beni sevmiyordun bilirdim Bir sevdiğin vardı duyardım Çöp gibi bir oğlan ipince Hayırsızın biriydi fikrimce Ne vakit karşımda görsem Öldüreceğimden korkardım Felaketim olurdu ağlardım Ne vakit Maçka'dan geçsem Limanda hep gemiler olurdu Ağaçlar kuş gibi gülerdi Bir rüzgar aklımı alırdı Sessizce bir cigara yakardın Parmaklarımın ucunu yakardın Kirpiklerini eğerdin bakardın Üşürdüm içim ürperirdi Felaketim olurdu ağlardım Akşamlar bir roman gibi biterdi Jezabel kan içinde yatardı Limandan bir gemi giderdi Sen kalkıp ona giderdin Benzin mum gibi giderdin Sabaha kadar kalırdın Hayırsızın biriydi fikrimce Güldü mü cenazeye benzerdi Hele seni kollarına aldı mı Felaketim olurdu ağlardım -Attila İlhan The Poetry of the Third Person When your eyes met mine It would be a disaster and I would cry I knew you did not love me I heard you loved someone A boy, all skin and bone He was a boy good for nothing, in my mind Whenever I saw him before me I was afraid of killing him It would be a disaster and I would cry Whenever I passed through Maçka There would always be ships in the harbor The trees would laugh like birds A blow of wind would allure me You would quietly light up a cigarette That would burn the tip of my fingers You would bend your eyelashes and throw a glance I would be cold and shiver inside It would be a disaster and I would cry The evenings would end like a novel Jezebel would lie covered in blood A ship would leave the harbor And you would leave for him And stay with him till morning He was a boy good for nothing, in my mind When he laughed, he would resemble a funeral And when he took you in his arms It would be a disaster and I would cry -Translated by Rukiye Uçar
Melih Cevdet Anday – About the Shoe Shiner, Cherry Tree and Gypsy Girl
Kundura Boyacısına, Kiraz Ağacına, Çingene Kızına Dair Sabahleyin evden çıkıyorum İnsanın işi var gücü var Gidip bir parka oturuyorum Bir boyacı dikiliyor der demez Bakar da bakar potinlerime Ne bakıyorsun bre Keyif benim değil mi? Boyatmayacağım işte. Nesini boyatacaksın diyor içinden Bir yandan da kaşını kaldırarak "Şu yerdeki senin mi ağabey?" diyor Bakıyorum, ayağımın ucunda leş gibi pis bir tarak, Alıp tarağı gidiyor. Derken işsizin, tembelin, haylazın biri Karşımdaki sıraya oturuyor Sadece otursa iyi Oturmuş bir de düşünüyor. Ne düşünüyorsun be adam? “Ağaçları düşünüyorum, diyor Ağaçların da yaşadığını düşünüyorum, Kökler dallar çiçekler… Kulağımı gövdeye dayıyorum Ağaçta gürültüler…” Bakındı düşündüğü şeye Sen kim ağaç kim efendi Sen iş bulmaya bak kendine Önce inzibat, itaat, disiplin Sonra düşünme. Herif vurdum duymaz Boyuna düşünüyor Bir kadın diyor Bir pencere, diyor Kiraz ağacı, diyor Hay Allah diyorum İnsanın işi var gücü var Kalkıp başka parka gidiyorum Bir çingene kızı çıkıyor bu sefer Falına bakayım diyor Senin düşmanların var diyor At bakalım çingene kızı – Senin arkadaşların var diyor At bakalım çingene kızı – Senin sevgilin var diyor At bakalım çingene kızı Derken o işsiz tembel haylaz herif Gene gelip karşıma oturuyor Neler de neler düşünüyor Hem korkmadan sevgiyle düşünüyor Memleket, diyor İnsanlar, diyor Barış, diyor Adamın ayakları yerde Başı göklerde Düşünüyor. -Melih Cevdet Anday Translation: About the Shoe Shiner, Cherry Tree and Gypsy Girl I leave home in the morning One has work to do I go sit in the park. Just as I see a shoe shiner standing He stares back at my boots What are you looking at, hey? Isn't it up to me? I am not going to have them shined. He thinks to himself that the shoes do not need shining, anyways Raising his eyebrows He asks, "Is that yours, on the ground, brother? I look and see a stinking, filthy comb at my feet, He takes the comb and goes away. Then a lazy, idle man Comes and sits on a bench across from me He not only sits there But he also thinks What would you be thinking? "I am thinking of the trees," he says "And that the trees are alive, The roots, the branches, the flowers... I put my ear to the trunk Noises come from the tree..." He looks at what he is thinking of Who are you to think of a tree, sir? Keep yourself busy finding a job First comes orderliness, obedience, discipline Then the thinking. The man is stolid He thinks long and hard. He talks about a woman, a window, a cherry tree Oh my god, I say One has work to do I get up and go to another park. This time a gypsy girl crosses my path Let me tell your fortune, she says You have enemies, she says Make stories up, gypsy girl -You have friends, she says Make stories up, gypsy girl -You have a lover, she says Make stories up, gypsy girl Then, that lazy and idle man Comes again and sits across from me He thinks about many things What's more, he thinks with love and with no fear Hometown, he says People, he says Peace, he says The man, his feet on the ground His head above the clouds, Keeps thinking. -Translated by Rukiye Uçar
Attila İlhan – The Doors of the Night
Gecenin Kapıları
Bütün kapılar kapandı, dışardayım
Birden karşıma çıkmayın korkuyorum
Uykusuzum fena halde, sokaktayım
Karanlık bastırdı mı bozuluyorum.
Fena bir yerimden koptuğum doğru
Kendimden çok fazla yaşamaktayım
Nereye bağlanacak bu işin sonu
Aslında ben kimim meraktayım
Bütün kapılar kapandı, sokaktayım...
-Attila İlhan
Translation:
The Doors of the Night
All the doors have been closed; I am on the outside
Don’t suddenly appear before me; I get frightened.
I am sleepless, badly; I am out in the streets.
When darkness falls, I feel nervous.
It is true that I broke off from an awful part
I am living way more than myself.
Where will all this end?
I wonder who I am really.
All the doors have been closed; I am out in the streets…
Translated by Rukiye Uçar
Necati Cumalı – Geçmiş Yazdan (From the Past Summer)
“Pamuk seksen beşten yüz otuza fırladı
Kimin umurunda?
Bizim önem verdiğimiz tek şey varsa
Çini mavisi göklerin, imbatin tadı
Gökyüzü her sabah masmavi üstümüzde
İmbat her akşam bağrımıza ılgıt ılgıt esiyordu ya…”
-Necati Cumalı
Translation: The price of cotton soared from eighty-five to one hundred thirty Who cares? If there is one thing that we care about That is the taste of the sea breeze and the sky in the colour of china blue The sky is deep blue above us every morning The sea breeze gently blows into our bosom every evening. Translated by Rukiye Uçar
Necati Cumalı – Eksik Güneşler (Waning Sunlight)
“Kaç günümüz varsa şunun şurasında
O kadar güneşimiz var
Her günlük hakkımızdır mutluluk
Anla
Dün bugün eksilen güneşler
Ödenmez yarınla”
-Necati Cumalı
Translation: Days we have left remaining on this earth Are the days we have left with sunlight Happiness is what we deserve for each day Just figure it out The sunlight that waned today and the day before Can't be made up for with tomorrow. Translated by Rukiye Uçar
I Loved You – Seni Sevdim
Seni sevdim, Seni birdenbire değil usul usul sevdim. 'Uyandım bir sabah' gibi değil, öyle değil Nasıl yürür özsu dal uçlarına Ve gün ışığı sislerden düşsel ovalara. (…) Seni sevdim. Artık tek mümkünüm sensin. -Gülten Akın I loved you, I loved you, not suddenly, but slowly and gently. Not like “I woke up one morning”, not like that How the sap travels to the tip of the tree branches And the daylight from the fogs to the dreamy plains. (…) I loved you… You are now my only possibility. -Translated by Rukiye Uçar
Hazan Bahçeleri – Autumn Gardens by Yahya Kemal Beyatlı
-Hazan Bahçeleri- Kalbim yine üzgün, seni andım da derinden Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden Yorgun ve kırılmış gibi en ince yerinden Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden Senden boşalan bağrıma gözyaşları dolmuş Gördüm ki yazın bastığımız otları solmuş Son demde bu mevsim gibi benzim de kül olmuş Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden Yahya Kemal Beyatlı -Autumn Gardens- My heart is mournful again, as I deeply thought of you. Yesterday I walked through autumn gardens again. As if weary and broken in the thinnest part Yesterday I walked through autumn gardens again. Tears have filled up my heart you left behind. I saw the summer’s grass we stepped on has withered. In the last moments, my face has turned pale like this season Yesterday I walked through autumn gardens again. Translated by Rukiye Uçar
Rindlerin Akşamı – The Evening of the Rind
-Rindlerin Akşamı- Dönülmez akşamın ufkundayız. Vakit çok geç; Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç! Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile, Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle. Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan Geçince başlayacak bitmeyen sükunlu gece. Guruba karşı bu son bahçelerde, keyfince, Ya şevk içinde harab ol, ya aşk içinde gönül! Ya lale açmalıdır göğsümüzde yahud gül. -Yahya Kemal Beyatlı... Translation: -The Evening of the Rind- We are on the horizon of an irrevocable evening. The time is too late; This is the last chapter, oh life, pass as you wish! Though one could dream of coming back to life again, We would not wish to find solace in such consolation. When you pass through the big door with its wide wings open in pitch-black emptiness And without sunrise beyond, the endless, serene night will begin. Against the sunset in these last gardens, as you please, Crumble, oh heart, either with desire or passion! Either a tulip must bloom in our chests, or a rose. -Translated by Rukiye Uçar Note to the reader: "Rind" is an old Turkish word whose origin comes from Persian, and it refers to people who are indifferent to earthly matters, do not care about the world and live as they please. Other meanings: cynic, philosopher, easy-going and unconventional
FORGOTTEN HOPES 
You must be logged in to post a comment.